ozonowanie

OZONOWANIE to sposób przeprowadzania dezynfekcji bez użycia środków chemicznych, gdzie czynnikiem biobójczym jest ozon – gaz o silnych właściwościach utleniających.

​

Ozonowanie idealnie sprawdza się wszędzie tam, gdzie w bezpośrednim otoczeniu człowieka wymagana jest czystość mikrobiologiczna oraz uzyskanie środowiska wolnego od nieprzyjemnych zapachów.

ozon - czym jest i jak powstaje?

Ozon (O3, tritlen) jest alotropową odmianą tlenu (O2, ditlen). Różnią się zatem ilością atomów w cząsteczce oraz właściwościami fizykochemicznymi

W warunkach normalnych ozon jest bladoniebieskim gazem. Ma prawie dwukrotnie większą gęstość od tlenu - jest cięższy od powietrza. Ozon jest niepalnym gazem, ale ma zdolność, podobnie jak dwuatomowy tlen do podtrzymywania procesu spalania. Ponadto cechuje go ostry, charakterystyczny zapach. Ozon jest dobrze rozpuszczalny w wodzie - stąd zastosowanie w dezynfekcji wody pitnej, oczyszczaniu ciekłych ścieków miejskich oraz basenów i wszelkiego rodzaju zbiorników wody.

​

W naturze, ozon w stanie wolnym, wytwarzany jest na skutek uderzeń piorunów - wyładowań elektrycznych (reakcja bioelektryczna) oraz promieniowania ultrafioletowego Słońca (reakcja fotochemiczna) w górnych warstwach atmosfery (na wysokości 25 - 30 km). W obu przypadkach tlen dwuatomowy zawarty w powietrzu przekształca się w tlen trójatomowy - ozon.

​

Świeży, orzeźwiający zapach unoszący się po przejściu burzy zawdzięczamy zatem naturalnemu wytwarzaniu ozonu.

​

Najwięcej słyszy się jednak o ozonie w kontekście warstwy ozonowej naszej planety. Jest on bowiem jednym z najważniejszych gazów występujących w stratosferze. Ozon powstający w górnych warstwach atmosfery chroni nas przed szkodliwym działaniem promieniowania ultrafioletowego. Działa wówczas jak filtr pochłaniający nadfiolet (całkowicie UV-C oraz częściowo UV-B).

​

Ten dobroczynny wpływ ozonu na procesy życiowe zachodzące na kuli ziemskiej stał się inspiracją do zastosowania ozonu w oczyszczaniu naszego bliskiego otoczenia.

jak sztucznie wytworzyć ozon?

Procesy, które w naturze towarzyszą powstawaniu ozonu zastosowano do jego sztucznego wytworzenia w urządzeniach zwanych generatorami ozonu, potocznie nazywanych ozonatorami. W praktyce, ze względu na liczne zalety, stosuje się generatory wykorzystujące metodę wyładowań koronowych (zwanych też wyładowaniami elektrycznymi, cichymi lub powierzchniowymi) - symulując tym samym powstawanie wyładowań atmosferycznych (piorunów). Tlen pobierany z otoczenia lub z generatora tlenu przekształcany jest w ozon, który zostaje rozproszony w pomieszczeniu.

co umożliwia ozonowanie?

Tak jak naturalny ozon pochłania szkodliwe promieniowanie ultrafioletowe, tak ten wytworzony przez człowieka za pomocą generatorów ozonu, oczyszcza środowisko z różnego rodzaju patogenów oraz nieprzyjemnych i szkodliwych zapachów. 
 

Czynniki chorobotwórcze (patogeny) niszczone lub niwelowane przez ozon można zaliczyć do kilku grup. 
 

Niszczenie żywych chorobotwórczych drobnoustrojów, zwanych też mikrobami, mikroorganizmami lub najprościej-zarazkami, określane jest mianem dezynfekcji. 

Mikroorganizmy te zasiedlają wszystkie powierzchnie tego świata -żyjemy w oceanie mikroorganizmów. Rozprzestrzeniają się wśród ludzi różnymi drogami. Bezpośrednio, poprzez kontakt z zakażonym człowiekiem, zwierzęciem, przedmiotem lub drogą pokarmową - poprzez spożycie zakażonej żywności lub wody. Pośrednio natomiast, drogą kropelkową lub za pośrednictwem wektorów - insektów. Przebywanie w przestrzeniach publicznych, kontakt z przedmiotami dotykanymi przez wiele osób, brak higieny oraz nie stosowanie repelentów znacznie zwiększają szansę na zarażenie. 

Ozon wykazuje silne właściwości aseptyczne - ozonowane pomieszczenia są wolne od żywych drobnoustrojów chorobotwórczych. Co więcej, wraz z drobnoustrojami rozkłada także wytworzone przez nie toksyny. 

Niewątpliwie najważniejszą zaletą ozonu jest jego skuteczność w eliminowaniu biofilmu bakteryjnego, czyli jednej z najbardziej rozpowszechnionych i trudnych do usunięcia form istnienia bakterii. Według definicji, biofilm to skomplikowana struktura złożona z licznych (nie tylko bakteryjnych) organizmów, otoczona warstwą substancji organicznych i nieorganicznych, produkowanych przez te organizmy i wykazująca silne przyleganie do powierzchni biologicznych i abiotycznych. 

jaki jest mechanizm działania ozonu?

Ozon charakteryzuje się dwiema cechami, które odpowiadają za jego unikalne właściwości sterylizujące oraz dezodoryzujące- niestabilnością oraz utlenianiem.

 
Ozon jest nietrwałym termicznie (niestabilnym) gazem - rozpada się stopniowo do tlenu dwuatomowego (swojej pierwotnej postaci) już w temperaturze pokojowej.

Jego rozpad ulega przyspieszeniu w podwyższonej temperaturze oraz na skutek kontaktu z powierzchniami stałymi, związkami chemicznymi i innymi czynnikami. 

W trakcie rozpadu powstaje rodnik tlenu (O ), który jest aktywny chemicznie - wykazuje silne właściwości utleniające. To głównie on odpowiedzialny jest za sterylizujące i dezodoryzujące właściwości ozonu. 

Proces ozonowania zachodzi w kilku etapach: 

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

 

 

 

 

 

 

 

 

 

W pierwszych etapach generator pobiera tlen z otoczenia, który pod wpływem wyładowań koronowych przekształcany zostaje w ozon i rozpraszany jest po całym pomieszczeniu. 

​

Ozon zatem napotykając na różne zanieczyszczenia organiczne i nieorganiczne unoszące się w powietrzu (związki chemiczne, alergeny, zarodniki grzybów) w ułamku sekundy wchodzi z nimi w reakcję chemiczną i powoduje ich gwałtowne utlenienie lub rozkłada w mniej złożone i nieszkodliwe związki. W efekcie zanieczyszczenia są unieszkodliwione, a produktem reakcji jest czysty tlen dwuatomowy. Nie powstają zatem żadne, szkodliwe produkty uboczne.

 
W kolejnej fazie proces zaczyna się od nowa. Tlen powstały po utlenieniu zanieczyszczeń unoszących się w powietrzu pobierany jest przez generator. Wytworzony ozon atakuje mikroorganizmy chorobotwórcze zasiedlające wszystkie powierzchnie. 

Najbardziej wrażliwe na ozon są wirusy - skomplikowane cząsteczki organiczne zbudowane z białek i kwasów nukleinowych, niemające struktury komórkowej oraz mogące się rozmnażać tylko wewnątrz komórki gospodarza. Ozon niszczy wirusy poprzez dyfuzję płaszcza białkowego (kapsydu), okrywającego kwas nukleinowy, który niesie informację genetyczną niezbędną do replikacji. Ozon uszkodzą zatem DNA lub RNA wirusa. 

Bakterie to z kolei jednokomórkowe istoty o mikroskopijnej wielkości i bardzo prostej strukturze. Do niszczenia bakterii dochodzi poprzez uszkodzenie błony komórkowej. Ozon, poprzez reakcje rodnikowe, reaguje z nienasyconymi kwasami tłuszczowymi zawartymi w lipidach błony komórkowej, powoduje ich rozpad i wypływanie składników wewnątrzkomórkowych do środowiska zewnętrznego. Efektem jest zaburzenie funkcji komórek. Zmiany te są nieodwracalne i zawsze prowadzą do lizy komórek, czyli śmierci i całkowitego rozpadu bakterii. 
 

Kolejno ozon neutralizuje roztocza i grzyby oraz uszkadza układ oddechowy ewentualnych insektów i gryzoni. 

Zaznaczyć należy, iż budowa organizmów jednokomórkowych lub wielokomórkowych o małej specjalizacji komórek jest zupełnie inna niż organizmów o wyższym stopniu rozwoju komórek. Dlatego też ozon ma destrukcyjne działanie na organizmy proste w małych stężeniach, natomiast szkodliwy wpływ na człowieka wykazuje w bardzo wysokich stężeniach lub, gdy jest wdychany przez dłuższy czas. Jednak z uwagi na fakt, iż organizm człowieka może wykazywać różną wrażliwość na obecność ozonu, w przypadku niektórych osób, już przy jego małych stężeniach, mogą pojawić się objawy kaszlu i podrażnienia oczu. 

W etapach kiedy niszczone są między innymi zapachy oraz patogeny stężenie ozonu dość szybko maleje. Jeżeli w pomieszczeniu usunięte zostaną już wszystkie zanieczyszczenia, a generator ozonu automatycznie się wyłączy, to stężenie pozostałego wygenerowanego ozonu (tzw. pozostałościowv poziom stężenia - ilość wytworzona ponad niezbędną do usunięcia wszelkich zanieczyszczeń) nie maleje już tak szybko. Ozon rozpada się wówczas samoczynnie do tlenu. Czas jego naturalnego, połowicznego rozpadu jest krótki i wynosi około 30 minut. Zatem po około 30 minutach od wyłączenia się generatora stężenie ozonu spada o połowę Po każdych kolejnych 30 minutach jego poziom obniża się o kolejną połowę, aż do momentu całkowitego rozpadu. W pomieszczeniu pozostaje zatem tlen i wyczuwalny zapach ozonu. 

Wymienione zostały wybrane czynniki chorobotwórcze oraz związki chemiczne niszczone przez ozon. Do dnia dzisiejszego nie zostało naukowo potwierdzone, aby jakiekolwiek organizmy uodporniły się na działanie ozonu.

GENERATOR OZONU AC-SMKA 1

SYSTEMU EGP®

Korzystamy z nowoczesnych, przemysłowych generatorów ozonu o bardzo wysokiej wydajności wynoszącej od 70 g/h (70 000 mg/h) do 100 g/h (100 000 mg/h).

 

Urządzenia te pozwalają na równomierne rozprowadzenie ozonu, osiągnięcie właściwego stężenia w szybkim czasie oraz utrzymanie go przez cały okres wykonywania usługi, nawet w dużych pomieszczeniach.